ایالات متحده آمریکا همواره در جهان خود را طرفدار و حامی جنبش های آزادیخواهانه نامیده است، اما تنها در کلام و نه در عمل ; اما آیا واقعا آمریکا طرفدار ایجاد دموکراسی در کشورهای خاور میانه است؟
آنچه مسلم است، دولت آمریکا نیز همچون هر دولت معقولی ، تنها به دنبال تأمین منافع خود میباشد و مسلما وجود حکومتهای دموکراتیک منافع آنها را تأمین نمیکند ، زیرا هیچگاه دولتی که متشکل از نمایندگان واقعی مردم باشد، منافع مردم را رها نمیکنند تا به تحقق منافع یک کشور بیگانه کمک کنند.
در طول تاریخ صد سال اخیر کشورمان ، همواره ایالات متحده در ظاهر از حرکتهای آزادیخواهانه و ملی ایرانیان دفاع کرده است ، از حمایت های لفظی آنها از مرحوم دکتر مصدق گرفته تا توصیه ظاهری به شاه برای ایجاد فضای باز سیاسی در آغاز انقلاب ۵۷ و مواردی از این دست که فراوان است و در این مجال کوتاه تنها میتوان به یک مورد آن که حمایت آمریکا از دولت مصدق بود اشاره کرد، حمایتی که در فاصله نه چندان طولانی به کودتای ۲۸ مرداد ختم شد و به سقوط دولت ملی ایران منجر شد. آگاهان به مسائل دیپلماتیک میدانند به خوبی میدانند که ایالات متحده از این حمایت های لفظی دو هدف عمده را دنبال میکند، اول آنکه در نزد افکار عمومی جهان از خود چهره ای طرفدار آزادی بسازد و دیگر اینکه در داخل کشورها سعی نماید، جنبش های آزادیخواهانه را متصل به خود نشان دهد تا سبب سرکوبی این جنبش ها شود.
بنابراین نباید به حمایتهای آمریکا خوشبین بود یا به آن دل خوش کرد و تنها راه برای بهبود وضع هر ملتی آن است که خود برای بهبود شرایطشان تلاش کنند و چشم به هیچ بیگانه ای نداشته باشند زیرا هیچ کشوری از آمریکا و فرانسه و سایر کشورهای غربی گرفته تا چین و روسیه و کشورهای شرقی هیچگاه به فکر منافع ایران نبوده و نیستند و اگر هم هر از چند گاهی از کشورمان در برخی مجامع ، حمایت های اندکی میکنند، صرفا برای تامین منافع اقتصادی خودشان است و تنها دلسوزان ایران ملت این سرزمینند و بس. همانطور که قران نیز می فرماید : (( ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیر ما بانفسهم )) فقط و فقط خود ملت ایرانند که صلاحیت دارند برای خود تصمیم بگیرند نه هیچ کشور خارجی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر